Çarşamba, Mart 29, 2006

Nihilizm




















Belkide hayatımın, ardarda geçen en güzel üç saniyesiydi dönüş minibüsüme binmeden önceki bu an.
Senin yüzündeki ifadeyi göremiyordum ya da hissettiklerinden habersizdim; ama
yüreğimi parçalayıp çıkan o ışık huzmesi bulutları da yarıp gökyüzünü deliyordu sanki.
Sıkı sıkı sardım seni kollarımla, gözlerimi kıstım ve
bana olan bu ironik uzaklığından tiksindim.
Sen henüz aktığını bile farketmeden
yeniden içime çektim yanağımdan süzülen gözyaşlarımı.
Hayat denen bu vahşi tıkanmışlık patikası,
karşıma çıktığın anda anlam kazanmıştı.
Otoban olmuştu birden. Garipti herşey,
imkansızdı belkide; ama kahve falında çıkan hayallerim
umut veriyordu umarsızca bana.

Belki hiç olmadığım kadar yaklaşmayı başarmıştım sana,
aynı havayı soluyup, aynı toprakta yürüyüp, aynı şarkıları söylüyorduk belki
ama geceleri üstümü örtmeden önce tavana dikip gözlerimi
Ağladığımdan habersizdin sen.
Tam da cennet akarken gökyüzünden bedenime,
mutluluk bulmuşken gözlerinde...
bakışlarında kaybolmuşken ben...
Kaybolan tüm hislerim,
bedenimde bir titremeye neden olarak dönüyorlarken geriye,
beni sana kitlemişken güzelliğin, bir an durup karanlığa uyanmak istiyorum;
içime baksın gözlerim, sevgim belli olmasın.

Yerden yere vursun beni hislerim,
ayak bileklerimden kavrayıp fırlatsın uzaklara...
İmkansız da gözükse herşey,
içimden nasıl bir algoritmayla belli ederim sana bu hissiyatı diye geçiriyorum umutsuzca....
en hassas anımda, bi daha göz göze geliyoruz..
Ben ben....ben....
Cehennemde azap çekerken zamanda kaybolmuş bir ruhun cennete gitme tutkusuyla
aşkımın minyatürünü resmederken
İnfilak etmiş bir yüreğin bedeni olduğumu farkettim ben
Çizilmesi imkansız, anlatması olanaksız,
Dayanılmaz ve çürümüş bir kuramın çöpe attığı fikrim ben
Durağan, sessiz, mutlu ve sensiz
Kalabalığın arasında kaybolmuş bir bireyim ben

Sercan Çağlarca

http://www.youtube.com/watch?v=0SKKy8RemDU

0 Comments:

Yorum Gönder

<< Home